Ustawa o Instytucie Pamięci Narodowej stanowi, że niektóre akta i rejestry IPN są dostępne publicznie. Najważniejsze dokumenty IPN są publicznie dostępne na stronie internetowej IPN. Dotyczy to na przykład dekretu o utworzeniu IPN wydanego w 1998 r. przez ówczesnego prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego oraz ustawy o IPN przyjętej przez polski parlament w tym samym roku.
Ustawa o IPN zapewnia pełny publiczny dostęp do dokumentów związanych z działalnością tajnej policji z czasów komunizmu. Dotyczy to m.in. wykazów pracowników i schematów organizacyjnych Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, Straży Granicznej i Służby Kontrwywiadu Wojskowego.
Ustawa przewiduje częściowy publiczny dostęp do dokumentów związanych z działalnością innych polskich służb bezpieczeństwa, w tym Służby Bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Służby Wywiadu Wojskowego. Częściowy dostęp publiczny dotyczy informacji o faktach oraz informacji, które nie są wrażliwe. Dotyczy to informacji o osobach, które pracowały w służbach bezpieczeństwa, ich działalności oraz akt operacyjnych.
Ustawa o IPN przewiduje częściowy publiczny dostęp do niektórych dokumentów i akt IPN. Dotyczy to np. wykazów osób zatrudnionych przez niektóre polskie służby bezpieczeństwa oraz akt operacyjnych. Ustawa o IPN przewiduje jednak także wyjątki od publicznego dostępu. Dotyczy to np. informacji, które mogłyby zagrażać bezpieczeństwu ludzi lub bezpieczeństwu państwa.
Ustawa o Instytucie Pamięci Narodowej zezwala IPN na nieudostępnianie informacji, jeśli zostały one zaklasyfikowane jako ściśle tajne. Według urzędników IPN liczba dokumentów ściśle tajnych jest bardzo mała i wynosi ok. 0,5% całości. Jest to bardzo niski odsetek w porównaniu z praktyką innych instytucji, które mają do czynienia z informacjami niejawnymi.
